donderdag 22 augustus 2013

Auw

Vervelen met honden doe je nooit! Fien vond het nodig om door hard naar achter in de tuin te rennen ergens zo knal hard tegen aan te lopen! dat ze haar schouderspier flink gekneusd heeft, ik denk dat het net zo voelt als bij ons een gekneusde rib of zo iets, het deed zo zeer dat ik na 3 dagen toch maar even naar de dierenarts ben gewest met haar, beter een keer voor niets als een keer te laat zeg ik maar. Ze kon iet echt iets vinden dat reden tot bezorgdheid zou kunnen geven, alleen dat het een flinke kneuzing is! ze heeft wat pijnstilling mee gegeven en ja hoor gisteren leek alles weer koek en ei.... maaaaaarrrrr vandaag toch weer een terug val.... oeps , te veel gedaan nu een half pilletje gegeven, net de pijn wat minder maar wel zo dat ze nog een ietsiepietsie  voelt, dit om haar rustig te houden.... lagotti hebben geen rem... en willen overal met hun neus bij zijn. dus nu RUST!!

Ko ( de lagotto) het ietwat moeilijke hondje ( lees verslag op mijn site van haar) zit nu bij mijn ouders, ik had niet verwacht dat Kootje daar zou belanden, en wonder boven wonder het gaat goed, ze zit er nu 3 dagen en mijn ouders vinden het weer gezellig , vooral mijn Pa die Mimosa zo mist vind het super! Ik heb er lang over gepiekerd waarom Ko nu zulk gedrag vertoont, ze wil op haar manier hier de baas zijn over de nadere honden, Luna is de oudste maar die houd zich afzijdig en toont geen dominant gedrag naar de andere, wat heel slim is van haar, na het wegvallen van mijn teckel reu Onslow die een meester was in de baas zijn , hij kon dit met zo'n natuurlijke manier, die had het gewoon in zich hij dwong respect af heel gaf om te zien en mee te maken, maar helaas hij heeft niet het eeuwige leven, in 2009 is hij overleden. Een steun pilaar voor de honden viel weg, daarna werd Mimosa steeds zieker en ging bij mijn ouders wonen, tja dan zat er voor Ko niets anders op om dan maar de 'baas'van het spul te worden, natuurlijk niet echt want ik ben altijd nog boven alles verheven, dat accepteerde ze ook , maar toch vond ze het nodig om over de andere honden de baas te spelen, maar eigenlijk was ze daar totaal niet voor geschikt, ze deed het dan ook op zo'n krampachtige manier, wilde het allen heerschap het eerste recht bij alles en bij bezoek en bij de honden, Als er wat stress was dan liep ze ook vreselijk te domineren meestal pakte dit wel goed uit en reageerde e rest er niet op maar als Kika loops of drachtig was dan gaf dit strubbels, er zat dan niets anders op dan de boel gescheiden te houden! Ko liep de hele dag op haar tenen en ze moest zich de hele dag bewijzen, dood vermoeiend voor haar. nu bij mijn ouders.... rust!
En hier in huis.... nog meer rust..... ongekend....Ik weet niet wat mij overkomt. de honden liggen relaxed om ons heen en hoeven niet meer steeds te reageren op Ko die vond dat ze wel regelmatig naar buiten moest en dan weer naar binnen , want ja je moet alles wel onder controle houden. Ko is een 'product' van inteelt en in combinatie met niet of nauwelijks socialisatie de eerste 9 weken tja dan krijg je dit soort excessen. De fokker van Ko had een grote mond over een reu waar zeer veel inteelt in zijn stamboom voor kwam, ach een schande was het, maar als je de stamboom van Ko bekijkt dan is het daar ook een en al inteelt, het vervelende is dat je dit op de stamboom van Ko niet ziet maar wel op de database van laura Tanos, dan zie je veel meer wat er nog achter de grootouders zit en daar zit nu net de inteelt! Zo jammer allemaal. en dan je niet of nauwelijks met de pups bemoeien ze in een kamertje naast je huis opsluiten en dan heeft de hele familie een volledige baan en dan ook nog meer dan 20 volwassen honden hebben die overigens de hele dag in kennels of benches zaten of nu nog zitten. Hoe kun je zo dan pups socialiseert en je honden verzorgt..... niet dus! kortom mevrouw de keurmeester heeft er niet veel van begrepen ondanks al haar opleidingen.

Maar goed nu zit Ko dus bij mijn ouders en ik hoop dat dit goed gaat!

De dracht van Kika.......... ik hou nog wijselijk mijn mond, we gaan niet te vroeg juichen! ze is nu 27 dagen geleden gedekt dus er is nog niet veel van te zeggen!

Met Ko het paard gaat het uitstekend Hij vermaakt zich prima , heeft ook al een buitenrit gemaakt! en is goed gekeurd door de dierenarts we wachten nog 2 weken de proeftijd af en dan is het definitief, gek kan het lopen in het leven je hebt 2 Ko's en zo heb je er geen een meer..... nou ja wel een beetje Ko het paard blijft toch nog een heeeeeel klein beetje van mij zo ook Ko het lagootje  ook die is niet uit de familie. toch geeft het een raar gevoel, hoe zal ik het omschrijven... leeg gevoel, alsof ik ze een beetje in de steek laat. ik weet voor 120% dat ze het prima hebben , maar toch , het is wennen, een soort afkicken. Voor mij wel een stukje rust, als ik over een paar weken zeker weet dat Ko het paard mag blijven en als ik zeker weet dat het met Ko het lagooooootje goed gaat dan ben ik gerust!
Groote beslissingen genomen de laatste jaren. je in de steek gelaten voelen door mensen die zeggen vrienden van je te zijn, veel gepiekerd.... zeggen ze een dier geeft zoveel rust in je leven.... hmmm soms niet, maar ach we moeten toch wat anders wordt het leven zo saai. voorlopig zijn we gezond en hopen van harte op een nestje, we hebben een goed leven meer kun je je toch niet wensen!
Zo even mijn hart gelucht, iedereen weer op de hoogte! geniet van het mooi weer doe ik het ook!


zaterdag 17 augustus 2013

z'n gangetje

Paard Ko naar Zaandam gebracht afgelopen zondag, pff best moeilijk 17 jaar een eigen paard gehad, eerst een waar ik het niet mee kon vinden, die is naar een manege gegaan, daarna Ken ( AF Ken) geweldig paard maar wed ziek en daarna ernstige Koliek, in een paar uur tijd raak je dan je grote liefde kwijt, wel weer de beslissing genomen om een ander te nemen, en ik kon een half broer van Ken kopen dat werd Ko ( AF Koyano) maar na 5 jaar brokkelde het hebben van een eigen paard en de de lol er van af, op een gegeven moment raakte ik alle mensen waar je dacht mee bevriend te zijn kwijt, Den Helder is ook zo ver weg blijkbaar voor iedereen, heb geprobeerd contact te houden maar het werd een een richting verkeer en dan zeg ik tegen mij zelf tot hier en niet verder! Was ook steeds meer in mijn eentje bezig met mijn paard en langzaam kwam het besef waarom waarvoor en voor wie ben ik nu nog bezig?? Ko is een ongelofelijk lief dier daarom heb ik hem zolang gehouden, maar een paard houden en er niet of nauwelijks iets mee doen is niet eerlijk, hij is 9.5 jaar oud en in de bloei van zijn leven, verkopen dan....... voelde niet echt geslaagd, toen kwam dit plotseling voorbij een kleinschalige manege waar ze o.a. met gehandicapten werken , dat zou mooi zijn voor Ko , het meest geduldige paard wat ik ken, vergevingsgezind en heel erg op mensen gericht, niets liever dan aandacht. Het was zwaar voor me maar daarnaast gaf het ook een goed gevoel, hij moet nog klinisch gekeurd worden dus houden we onze vingers gekruist. de berichten qua rijden  na een kleine week zijn positief!

Het bijkomend voordeel is dat ik hem nog gewoon kan bezoeken, ( zelfs op rijden zou kunnen) als ik hem had verkocht kun je toch niet elke keer op de stoep staan bij de nieuwe eigenaar en elke dag vragen hoe gaat het. Nee dit is een mooie oplossing! en zij zijn er erg blij mee!

Met de honden gaat het prima, we vermaken ons en met kika gaat het ook goed we kunnen nog niets zeggen en we gaan ook niet gissen, we kunnen alleen hopen en dat doen we vol op!
 we hadden nog wel een pad in de tuin waar Kootje aan moest zitten, die liep dus schuimbekkend rond.... ik vind ze zo leuk, en het doet me denken aan de tv serie Catweazle met zijn pad Touchwood geweldige serie!


Wat leuke foto's van de honden tijdens de wandeling! 

donderdag 8 augustus 2013

Altijd wel wat te beleven met honden !

Alles gaat zijn gangetje... alhoewel de dames aan de dunne poep gehad, met die warmte vermenigvuldigen de bacteriƫn zich razend snel en net als bij kinderen als de een het heeft dan krijgen de andere het ook! alleen Fonzie lijkt de dans ontsprongen, maar die heeft nu weer wat anders.... waarschijnlijk een ontstoken anaal klier, het gekke is dat ik hier niets van gemerkt of gezien heb, eigenlijk altijd gaan honden dan bij de staart aanzet zich likken en bijten of ze likken bij hun Anus maar niets van dat al, ik heb hem Dinsdag nog gefatsoeneerd en ook rond zijn anus de haren kort geknipt , dan zit ik er dus met mijn neus boven op maar niets! en nu vanmorgen had hij zijn behoefte gedaan, meneer loopt dan altijd een flink end van ons vandaan, en komt terug en ik zie bloed bij zijn poepgaatje, en zat een wondje???? thuis goed gekeken en het ziet er naar uit dat een door gebroken wondje is, maar nogmaals ik merk niets aan hem, ja nu wil hij er af en toe aan likken en loopt af en toe mat zijn staart wat krom, het zal wel vreemd voelen lijkt mij. de boel schoon gemaakt en een paar keer met tea tree olie in gesmeerd, dit voorkomt ook dat hij er te veel aan gaat likken!
Tja hoe komt hij hier aan????? Joost mag het weten, ik ben altijd alert op jeuk of bijten boven op de staart of in die richting en kan ook heel goed de anaal klieren zelf uit knijpen, ( hoe vaak ik dat al niet gedaan heb...) maar bij je eigen honden is het toch altijd anders als anders  en ik heb daar een abonnement op!
ook hier leer ik weer van! hopelijk gaat het nu over en is het leed geleden! 

aankomende zondag ga ik Paard Ko weg brengen naar Zaandam, dit verhaal volgt nog.

Wat Kika aan gaat nog weinig te merken, we is ze wat meer getriggert op Ko en Luna dit had ze de vorige 2 x dat ze drachtig was ook! maar voor nu is er nog niets te melden en na het debacle van de vorige keer hou ik mijn mond en maar mij geen illusies over haar gedrag of wat dan ook wat er op zou kunnen wijzen dat ze drachtig is. we zien wel gewoon geduld hebben!

zaterdag 3 augustus 2013

Shit

altijd als je denkt alles gaat goed komt er wel weer wat waar je van baalt Vorige week had ik er twee aan de dunne poep Fie begon hier mee moest ik er een paar keer uit want ja als je nodig moet, en vlak er achteraan kwam Luna idem dito, ik heb ze wat stoppende medicatie gegeven en witte rijst. eigenlijk was het met een dag of 2 weer op orde gelukkig! Maar gisteren begonnen Kika en Ko eerst wat dunner daarna heel dun getver Ko kan ik wel wat geven maar Kika is net gedekt heb dus geen zin om haar iets te geven hier voor, altijd riskant dus weer witte rijst gekookt beetje bouillon gemaakt en ietsje honing er door de suiker en zout huishouding moet wel op pijl blijven, ook geef ik har iets homeopathisch, heb ook maar weer isogel besteld. Alles dus flink soppen met bleek en de waterbakken een paar keer per dag verversen. Tja wat wil je met het warme weer dan willen de bacteriƫn wel groeien. hopelijk gaat het bij Ko maar vooral Kika snel over, ik vind het altijd erg als mijn dieren wat hebben, ik heb het liever zelf!!
Ik ga ook niet met ze lopen! rust is ook heel belangrijk! Hopelijk pakt ze die rust ook want Kika is nogal een doenig hondje!
Ik zet er maar een mooi bloem bij, dit compenseert het onsmakelijke verhaal een beetje!