Als ik zo terug blik op afgelopen jaar dan was het een bewogen jaar met prachtige Ups maar ook wat Down's mijn paard weg gedaan wat een rot gevoel gaf en soms nog geeft, ik heb hem geschonken aan een manege waar ze paard rijden met gehandicapten het gaat heel goed met hem ze zijn blij met hem maar toch.... het doet zeer.
Mimosa die we moesten laten inslapen vanwege haar ziekte cerebellaiere Ataxie, haar kleine hersens daar waar de coördinatie geregeld wordt in de hersens waren aan het slinken, het werd te erg ze kon bijna niet meer lopen en viel constant om, er is een autopsie op haar gedaan en dit bevestigde onze vermoedens idd haar kleien hersens waren een stuk kleiner dan normaal, ze is ruim 10 jaar geworden, de laatste jaren woonde ze bij mijn ouders die missen haar heel erg vooral mijn vader.
Nu woont onze witte lagotto Ko daar dit gaat uitstekend maar ook daar heb ik dan altijd wat moeite mee , je hebt toch het idee dat je haar hebt laten vallen al is dat beslist niet zo, mijn vader is er weer blij mee dat er wat op vier pootjes rond loopt, en voor mijn moeder is het een goede 'therapie' ze moet nu weer aan de wandel met haar.
Dan in het begin va het jaar wilde ik een nestje van Kika met Fonzie , dit is niet gelukt, later dit jaar nog een keer gelukt en ja 2 prachtige ups zijn er geboren, we hebben 8 weken genoten van dit stel, maar ze moeten op een gegeven moment naar hun nieuwe baasjes en daar heb je dan weer dat gevoel van ... tja hoe zal ik het omschrijven, dat is altijd zo moeilijk zo'n onbestemd gevoel.Maar ook daar gaat het goed mee
Dan Fien in de zomer kreeg ze een soort whiplash in haar nek, dit heeft 7 weken geduurd, toen ze weer aan het opkrabbelen was kreeg ze weer een duw en weer au, daarna gingen het weer opwaarts en super met haar tot gisteren, blijkbaar is er zaterdag wat gebeurt wat haar weer een zere nek/kaak bezorgd.
Uiteraard maak je je dan weer zorgen want o o o als een van mijn honden wat mankeert dan baal ik ben ik boos op mij zelf en maak ik me zorgen......
Waar we enorm blij van werden was dat onze Fonzie definitief Nederlands Kampioen werd en 2 weken lter de hele clubmatch van de kynologen club west Friesland won, wat waren we blij en nog kan ik het niet geloven wat een mooi resultaat!
Ook heeft hij nog een teefje mogen dekken van een bevriende fokster en we hopen op een mooi resultaat volgend jaar!
Ik zou zeggen voor mij een bewogen jaar!
De mooi gedachten houden we vast en nemen we mee naar 2014, en dat jaar beginnen we weer met frisse nieuwe moed beginnen!
Voor iedereen we drinken een glas en proosten op dat wat gaat komen en dat wat was, dat wat gaat komen en dat wat was!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten